اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش اجتناب شناختی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص

اهداف: هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش اجتناب شناختی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص بود. مواد و روش ها: پژوهش به شیوه­ آزمایشی و با طرح پیش ­آزمون و پس ­آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر دارای اختلال یادگیری خاص کلاس پنجم ابتدایی بود که در سال تحصیلی 94-1393 در شهر اردبیل مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش شامل 40 نفر از این دانش آموزان بود که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند (20 نفر برای هر گروه). برای جمع آوری داده ­ها از آزمون ریاضی کی ­مت، آزمون هوشی ریون، آزمون خواندن شفیعی و همکاران، آزمون بیان نوشتاری فلاح چای، پرسشنامه اجتناب شناختی و مصاحبه تشخیصی بر اساس dsm-5 استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آزمون آماری تحلیل کوواریانس چند متغیری (mancova) استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث کاهش معنی ­داری در اجتناب شناختی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص شده است (001/0p<). نتیجه گیری: درمان پذیرش و تعهد با آگاه کردن افراد از هیجانات منفی و کمک به آن­ ها درپذیرش این هیجانات، موجب کاهش اجتناب شناختی افراد شد.